البر
البِرُّ في اللغة معناه الإحسان، و(البَرُّ) صفةٌ منه، وهو اسمٌ من...
از انس رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَا أَكْرَم شَابٌّ شَيخًا لِسِنِّه إِلاَّ قَيَّضَ الله لَهُ مَنْ يُكْرِمُه عِندَ سِنِّه»: «هر جوانی، پيری را به خاطر سنّ و سالش مورد احترام قرار دهد، زمانی که خود پير شود، الله متعال کسی را مقدّر می کند که او را گرامی دارد».
شرح الحديث :
این حدیث از جمله احادیثی است که به وجوب رعایت احترام بزرگ ترها از سوی کوچکترها تاکید می کند؛ دلایل زیادی به این خُلق اجتماعی بزرگ دلالت دارند؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم اصحاب بزرگوارش را بر همین مبنا تربیت نمود، چنانکه بخشی از وجودشان گردیده بود. این حدیث این احساس را در مخاطب ایجاد می کند که رعایت احترام کسانی که پیر و مسن شده و پا به سن گذاشتند، احترام به خود می باشد؛ و این احترام از سوی جوانان نسبت به افراد مسن، سبب می شود کسی ماموریت یابد به هنگام پیری آن جوان او را محترم شمرده و گرامی اش دارد.