البحث

عبارات مقترحة:

الظاهر

هو اسمُ فاعل من (الظهور)، وهو اسمٌ ذاتي من أسماء الربِّ تبارك...

الحيي

كلمة (الحيي ّ) في اللغة صفة على وزن (فعيل) وهو من الاستحياء الذي...

العظيم

كلمة (عظيم) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعيل) وتعني اتصاف الشيء...

از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله فرمودند: «إِذَا كُنْتُمْ ثَلاَثَةً، فَلا يَتَنَاجَى اثْنَانِ دُونَ الآخَرِ، حَتَّى تَخْتَلِطُوا بِالنَّاسِ، مِنْ أجْلِ أنَّ ذَلِكَ يُحْزِنُهُ»: «هرگاه سه نفر با هم بوديد، نبايد دو نفر بدون مشارکت شخص سوم با يکديگر درِگوشی صحبت کنند تا اينکه در جمع مردم قرار بگيريد؛ زيرا اين کار، شخص سوم را نگران و ناراحت می کند».

شرح الحديث :

اسلام به همنشینی و سخن گفتن نیکو و به دست آوردن دل ها امر نموده و از آنچه مسلمان را آزرده خاطر می کند و او را می ترساند و سبب ظن و گمان برای او می شود، نهی می کند؛ به عنوان مثال اینکه سه نفر با هم باشند و دو نفر از آنها با هم درگوشی صحبت کنند، این رفتار، نفر سوم را آزرده خاطر کرده و ناراحت می کند و این احساس را به او القا می کند که وی شایسته ی هم سخنی با آنها نیست و احساس تنهایی می کند. لذا شریعت از اینگونه درگوشی صحبت کردن نهی می کند.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية