الحفيظ
الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...
از حسن بن علی بن ابی طالب رضی الله عنهما روایت است که می گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم به خاطر سپردم که فرمود: «دَعْ ما يَرِيبُكَ إِلَى مَا لا يَريبُك»: «آنچه درباره ی (درست بودن) آن شک داری، رها کن و به کاری بپرداز يا به چيزی روی بياور که درباره اش شک نداری».
شرح الحديث :
مومن باید کاری را که در آن شک و تردید دارد، ترک کند تا مبادا ندانسته در حرام بیفتد؛ بلکه باید به کاری روی بیاورد که در مورد آن مطمئن است و با شبهه ای همراه نیست؛ و به این ترتیب کاری را انجام دهد که قلبش بدان آسوده و آرام است و حلال خالص بوده و از حرام و شبهات و تردیدهای نفس دور می باشد.