الحميد
(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...
از براء بن عازب رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «الْمُسْلِمُ إِذَا سُئِلَ في القَبرِ يَشهَدُ أَن لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّه، وأَنَّ مُحَمَّداً رسولُ اللَّه، فذلك قولهُ تعالى: «يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آَمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآَخِرَةِ»: «مسلمان هنگامِ سؤال قبر گواهی می دهد که معبود بر حقی جز الله وجود ندارد و محمد فرستاده ی الله است؛ و اين مفهوم سخن الله متعال است که می فرمايد: "الله كسانى را كه ایمان آورده اند در زندگى دنیا و در آخرت، با سخن استوار [توحید] ثابت می گردانَد"».
شرح الحديث :
از هر مومنی در قبر سوال می شود؛ دو مَلَک مسئول سوال کردن از وی هستند به نام های منکر و نکیر؛ چنانکه در سنن ترمذی اسامی آنها ذکر شده است. بنابراین گواهی می دهد که معبود بر حقی جز الله نیست و محمد فرستاده ی الله است. رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: این همان قول ثابتی است که الله متعال در مورد آن می فرماید: «يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ» [إبراهيم: 27] «الله كسانى را كه ایمان آورده اند در زندگى دنیا و در آخرت، با سخن استوار [توحید] ثابت می گردانَد».