الرحمن
هذا تعريف باسم الله (الرحمن)، وفيه معناه في اللغة والاصطلاح،...
از سعید بن جبیر روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم سه نفر از قریشیان را که در روز بدر اسیر شده بودند کشت؛ و آنان عبارتند از: مطعم بن عدی و نضر بن حارث و عقبة بن ابی معیط. زمانی که به کشتن نضر دستور داد، مقداد بن اسود گفت: ای رسول خدا، اسیر من؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إنه كان يقول في كتاب الله وفي رسول الله ما كان يقول»: «او در مورد کتاب الله و رسول الله سخنانی گفته است». و مقداد دو یا سه بار خواسته ی خود را مطرح کرد. این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اللهم أَغْنِ المِقداد مِن فضلك»: «پروردگارا، مقداد را از فضل خود بی نیاز گردان». چون مقداد نضر را اسیر کرده بود.
شرح الحديث :
در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم سه نفر از مشرکان اسیر شده در غزوه ی بدر را که دستگیر شده و در بند بودند، می کشد؛ و این به خاطر کفر ورزیدن آنها به الله و اذیت و آزار مسلمانان از سوی آنها بود. این سه نفر عبارت بودند از: طعیمه بن عدی؛ اما اینکه در روایت مطعم آمده اشتباه است. نفر دوم نضر بن حارث و نفر سوم عقبة بن ابی معیط بود؛ همگی از قریش و از جمله کسانی بودند که رسول الله صلی الله علیه وسلم و مسلمانان را در مکه اذیت می کردند؛ هنگامی که الله متعال پیامبرش را در جنگ بدر بر کفار قریش پیروز نمود، هفتاد نفر از کفار اسیر شدند و هفتاد نفر از سران آنان در جنگ کشته شد؛ و این سه نفر در میان اسیران بودند. این واقعه دلیلی است بر آنکه ولی امر می تواند در صورت تشخیص مصلحت، اسیران را بکشد.