شرح حديث Git o kadına bak. Çünkü bakman, (evlendiğinizde) aranızda ülfet ve sevginin devam...

Mugîra b. Şu'be -radıyallahu anh-'dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Ben, Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-'in yanına vararak, nikahlamak istediğim bir kadını anlattım. Rasûlullah: «Git o kadına bak. Çünkü bakman, (evlendiğinizde) aranızda ülfet ve sevginin devam etmesi için daha uygundur.» Bunun üzerine ben Ensârdan olan bir kadına gidip onu babası ile anasından istedim ve Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-'in (kızı görmek ile ilgili) buyruğunu o ikisine haber verdim. Sanki kızın babası ve anası kızı görmek teklifinden hoşlanmadılar. Kız Örtüsü içinde olduğu halde (yapılan) konuşmayı işitti ve bana hitaben: "Eğer Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- senin (bana) bakmanı emretti ise, (bana) bak. Aksi takdirde, Allah'a yemin ederek senin bana bakmamanı isterim, dedi. Sanki benim ona bakmamı büyük gördü. Mugîra -radıyallahu anh- : Sonra ben ona baktım ve onunla evlendim dedi ve aralarındaki ittifak ve anlaşmadan (tarifi güç memnuniyetini) anlattı.

شرح الحديث :

Hadis, kişinin evlenmek istediği kadına bakmasının müstehap olduğuna delalet etmektedir. Bu durum uzlaşma ve ittifak etmeleri için en yakın olanıdır. Çünkü evleneceği kadına bakmak ülfetin oluşması, ıslah ve aralarındaki uzlaşma için en evla olanıdır. Böylelikle onu görerek evlenmiş olur. Genellikle bundan sonra pişmanlık olmaz. Bundan dolayı Mugira -radıyallahu anh- Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- ile evlenmesini istişare etmek için gelmiştir. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- aralarındaki uzlaşmanın kuvvetli olması için kadına bakmasını emretmiştir. Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-den gelen şeyi hiç tereddüt etmeden kabul etmesi gerektiğine delalet eder. Çünkü Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- ancak hayır ve salah olan şeyi emreder.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية الفارسية

معاينة

رمضانُ شهرُ الانتصاراتِ الإسلاميةِ العظيمةِ، والفتوحاتِ الخالدةِ في قديمِ التاريخِ وحديثِهِ.
ومنْ أعظمِ تلكَ الفتوحاتِ: فتحُ مكةَ، وكان في العشرينَ من شهرِ رمضانَ في العامِ الثامنِ منَ الهجرةِ المُشَرّفةِ.
فِي هذهِ الغزوةِ دخلَ رسولُ اللهِ صلّى اللهُ عليهِ وسلمَ مكةَ في جيشٍ قِوامُه عشرةُ آلافِ مقاتلٍ، على إثْرِ نقضِ قريشٍ للعهدِ الذي أُبرمَ بينها وبينَهُ في صُلحِ الحُدَيْبِيَةِ، وبعدَ دخولِهِ مكةَ أخذَ صلىَ اللهُ عليهِ وسلمَ يطوفُ بالكعبةِ المُشرفةِ، ويَطعنُ الأصنامَ التي كانتْ حولَها بقَوسٍ في يدِهِ، وهوَ يُرددُ: «جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا» (81)الإسراء، وأمرَ بتلكَ الأصنامِ فكُسِرَتْ، ولما رأى الرسولُ صناديدَ قريشٍ وقدْ طأطأوا رؤوسَهمْ ذُلاً وانكساراً سألهُم " ما تظنونَ أني فاعلٌ بكُم؟" قالوا: "خيراً، أخٌ كريمٌ وابنُ أخٍ كريمٍ"، فأعلنَ جوهرَ الرسالةِ المحمديةِ، رسالةِ الرأفةِ والرحمةِ، والعفوِ عندَ المَقدُرَةِ، بقولِه:" اليومَ أقولُ لكمْ ما قالَ أخِي يوسفُ من قبلُ: "لا تثريبَ عليكمْ اليومَ يغفرُ اللهُ لكمْ، وهو أرحمُ الراحمينْ، اذهبوا فأنتمُ الطُلَقَاءُ".

المجيب

المولى

الكريم

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

عبارات مقترحة:

المجيب

المولى

الكريم

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية