البحث

عبارات مقترحة:

الخالق

كلمة (خالق) في اللغة هي اسمُ فاعلٍ من (الخَلْقِ)، وهو يَرجِع إلى...

البر

البِرُّ في اللغة معناه الإحسان، و(البَرُّ) صفةٌ منه، وهو اسمٌ من...

الحي

كلمة (الحَيِّ) في اللغة صفةٌ مشبَّهة للموصوف بالحياة، وهي ضد...

از ابومالک اشجعی سعد بن طارق رضی الله عنه روایت است که می گوید: به پدرم گفتم: ای پدر، تو حدود پنج سال پشت سر رسول الله صلی الله علیه وسلم و ابوبکر و عمر و عثمان و علی در کوفه نماز خواندی، آیا در نماز صبح قنوت می خواندند؟ وی گفت: پسرم، این کار بدعت است.

شرح الحديث :

حدیث مذکور بیانگر این مهم است که قنوت خواندن در نماز صبح، اگر به سبب نازله ی معینی نباشد، بدعت است؛ شیخ الاسلام می گوید: جز در نماز وتر قنوت خوانده نمی شود. مگر اینکه مسلمانان دچار حادثه ای ناگوار شوند که در این صورت هر نمازگزاری در همه ی نمازهایش متناسب با آنچه رخ داده قنوت می خواند. اما در نماز صبح و مغرب تاکید آن بیشتر است؛ و هرکس در سنت نبوی تدبر کند، به صورت قطعی می داند که رسول الله صلی الله علیه وسلم همیشه در نمازها قنوت نخوانده است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية