التواب
التوبةُ هي الرجوع عن الذَّنب، و(التَّوَّاب) اسمٌ من أسماء الله...
ابن مسعود رضی الله عنه در تفسیر آیه ی: «وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى» [النجم: 13] می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «رَأَيْتُ جِبْرِيلَ عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى، عَلَيْهِ سِتُّ مِائَةِ جَنَاحٍ، يُنْتَثِرُ مِنْ رِيشِهِ التَّهَاوِيلُ: الدُّرُّ وَالْيَاقُوتُ»: «جبريل را درحالی ديدم كه ششصد بال داشت و از بالش زيور آلات رنگارنگ و دُر و ياقوت می ريخت».
شرح الحديث :
ابن مسعود رضی الله عنه در تفسیر آیه ی: «وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى» [النجم: 13] بیان می دارد که رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر داده که جبریل را در بالاترین نقطه ی بهشت، در سدرة المنتهی به همان شکلی که الله متعال او را آفریده، مشاهده نموده است و جبریل ششصد بال داشته و از بالش رنگ های گوناگونی از مروارید و یاقوت می ریخت.