الغفور
كلمة (غفور) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) نحو: شَكور، رؤوف،...
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إنَّ في الْجَنَّةِ شَجَرَةً يَسِيرُ الرَّاكبُ الجَوَادَ المُضَمَّرَ السَّريعَ مِئَةَ سَنَةٍ مَا يَقْطَعُها»: «در بهشت درختی است که يک سوارکار، سوار بر اسبی نجيب، پرورش يافته و تندرو، صد سال در زير آن می تازد، اما نمی تواند اين مسافت را به پايان برساند». بخاری و مسلم در صحيحين، اين حديث را از ابوهريره رضي الله عنه روايت کرده اند که رسول الله ﷺ فرمود: «يَسيرُ الرَّاكِبُ في ظِلِّها مئةَ سَنَةٍ مَا يَقْطَعُها»: «سوارکار در سايه ی اين درخت، صد سال به سرعت حرکت می کند، اما نمی تواند اين مسافت را به پايان برساند».
شرح الحديث :
این حدیث شریف بیانگر وسعت و گستردگی بهشت و نعمت های زیاد آن است؛ در این حدیث درختان و سایه های بهشت توصیف شده و اینکه آنقدر این سایه ها امتداد داشته و طولانی است که آنکه بر اسبی تیزرو سوار است، نمی تواند با اسبش این سایه را طی نموده و به پایان آن برسد. و این فضل و بخشش بزرگی است که الله برای بندگان پرهیزگارش آماده کرده است.