المعطي
كلمة (المعطي) في اللغة اسم فاعل من الإعطاء، الذي ينوّل غيره...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إنَّ أدْنَى مَقْعَدِ أَحَدِكُمْ مِن الْجَنَّةِ أنْ يَقُولَ لَهُ: تَمَنَّ، فَيَتَمَنَّى وَيَتَمَنَّى فَيقُولُ لَهُ: هَلْ تَمَنَّيتَ؟ فيقولُ: نَعَمْ، فيقُولُ لَهُ: فَإنَّ لَكَ ما تَمَنَّيتَ وَمِثْلَهُ مَعَهُ»: «کمترين جايگاه يکی از شما در بهشت، چنان است که - پروردگار - به او می فرمايد: آرزو کن و او آرزوها می کند؛ می فرمايد: آيا آرزو کردی؟ و او پاسخ می دهد: بله. - پروردگار - به او می فرمايد: هرچه تمنا کردی و همانندِ آن، به تو داده می شود».
شرح الحديث :
آنکه در پایین ترین درجه و مرتبه بهشت قرار دارد، وضعیتش بگونه ای است که هر چه آرزو کند، محقق می شود؛ چنانکه الله متعال به او می فرماید: «آرزو کن» و او هر چه می خواهد آرزو می کند، تا جایی که تمامی آرزوهای خود را مطرح می کند، آنگاه الله متعال به او می فرماید: «هرچه تمنا کردی و همانندِ آن، به تو داده می شود» و این فضل و اکرام الله متعال است.