البحث

عبارات مقترحة:

الحي

كلمة (الحَيِّ) في اللغة صفةٌ مشبَّهة للموصوف بالحياة، وهي ضد...

الأعلى

كلمة (الأعلى) اسمُ تفضيل من العُلُوِّ، وهو الارتفاع، وهو اسمٌ من...

الباسط

كلمة (الباسط) في اللغة اسم فاعل من البسط، وهو النشر والمدّ، وهو...

از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله فرمودند: «مَا أَذِنَ اللهُ لِشَيءٍ مَا أَذِنَ لِنَبِيٍّ حَسَنِ الصَّوْتِ يَتَغَنَّى بِالقُرْآنِ يَجْهَرُ بِهِ»: «الله آن گونه که به صدای خوش و آشکارِ پيامبری خوش صدا در هنگام تلاوت قرآن گوش داده، به چيزِ ديگری گوش نداده است».

شرح الحديث :

حدیث مذکور به زیبا خواندن قرآن در نماز و هر وضعیت دیگری تشویق می کند؛ چنانکه خواننده با صدای زیبا و آواز خوشِ سوزناک و درحالی آن را قرائت کند که با وجود آن بی نیاز از سایر اخبار باشد؛ و با خواندن آن در طلب و امید ثروت مادی و معنوی باشد؛ و منظور از "تغنی" در حدیث، زیبا نمودن صدا می باشد نه اینکه قرآن مانند موسیقی های با کلام خوانده شود.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية