البحث

عبارات مقترحة:

العلي

كلمة العليّ في اللغة هي صفة مشبهة من العلوّ، والصفة المشبهة تدل...

الحيي

كلمة (الحيي ّ) في اللغة صفة على وزن (فعيل) وهو من الاستحياء الذي...

الواحد

كلمة (الواحد) في اللغة لها معنيان، أحدهما: أول العدد، والثاني:...

از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد: هرگاه کسی در عضوی از بدنش دردی داشت يا زخمی چرکين و يا جراحتی برمی داشت، - آن گونه که راوی حديث، سفيان بن عيينه نشان داد و انگشتِ اشاره اش را (پس از خيس کردن با آب دهان) بر زمين ماليد و سپس آن را بلند کرد - رسول الله با انگشت خود همين کار را می کرد (و آن را بر محلّ درد يا زخم می کشيد) و می فرمود: «بِسمِ اللهِ، تُرْبَةُ أرْضِنَا، بِرِيقَةِ بَعْضِنَا، يُشْفَى بِهِ سَقِيمُنَا، بإذْنِ رَبِّنَا»: «به نام الله؛ بيمارمان با اين خاک (که) با آب دهانِ يکی از ما (آغشته است)، به فرمان پروردگارمان بهبود می يابد».

شرح الحديث :

چون کسی بیمار یا زخمی می شد و جراحتی بر می داشت، رسول الله صلی الله علیه وسلم مقداری از آب دهانش را بر انگشت سبابه اش قرار می داد و به خاک می مالید و اندکی خاک بر می داشت و با آن محل زخم یا درد را مسح می کرد و می فرمود: «بِسمِ اللهِ، تُرْبَةُ أرْضِنَا، بِرِيقَةِ بَعْضِنَا، يُشْفَى بِهِ سَقِيمُنَا، بإذْنِ رَبِّنَا»: «به نام الله؛ بيمارمان با اين خاک (که) با آب دهانِ يکی از ما (آغشته است)، به فرمان پروردگارمان بهبود می يابد».


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية