البحث

عبارات مقترحة:

الغفار

كلمة (غفّار) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (غَفَرَ يغْفِرُ)،...

البارئ

(البارئ): اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على صفة (البَرْءِ)، وهو...

المبين

كلمة (المُبِين) في اللغة اسمُ فاعل من الفعل (أبان)، ومعناه:...

از جابر رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِذَا اسْتَهَلَّ الْمَوْلُودُ وَرِثَ»: «اگر نوزاد (به هنگام تولد) بگرید ارث می برد».

شرح الحديث :

حدیث مذکور بر این مساله دلالت دارد که اگر نوزاد تازه به دنیا آمده به هنگام تولد بگرید یا عطسه کند یا فریاد بکشد و علامت هایی از این قبیل داشته باشد که نشان از زنده بودنش دارند، در این صورت مستحق میراث می باشد چون زنده بودن وی محرز شده است؛ و این شرط میراث بردن وی در میان وارثان می باشد. و نیز بر این مساله دلالت دارد که اگر نوزاد متولد شده یکی از این علامت ها را داشته باشد و بعد از آن بمیرد، همچون وارثان دیگر ارث می برد و سایر احکام بر آن قیاس می شود مانند غسل و کفن و نماز خواندن بر او؛ و از کشتن وی قصاص و دیه لازم می شود.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية