البحث

عبارات مقترحة:

القدوس

كلمة (قُدُّوس) في اللغة صيغة مبالغة من القداسة، ومعناها في...

الشافي

كلمة (الشافي) في اللغة اسم فاعل من الشفاء، وهو البرء من السقم،...

المقيت

كلمة (المُقيت) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أقاتَ) ومضارعه...

از زیاد بن علاقه روایت است که می گوید: به امامت مغیرة بن شعبه نماز خواندیم که پس از پایان دو رکعت، برای تشهد ننشست و بلند شد؛ گفتیم: سبحان الله؛ وی گفت: "سبحان الله" و نماز را ادامه داد؛ وقتی نمازش را تمام کرد و سلام داد، دو سجده ی سهو به جا آورد؛ زمانی که رو برگرداند، گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم را دیدم که چنین عمل نمود.

شرح الحديث :

حدیث مذکور یادآور عمل مغیرة بن شعبه رضی الله عنه می باشد که در نمازش دچار سهو شد و تشهد نخواند و با سبحان الله گفتن مقتدی ها متوجه این اشتباه شد؛ اما نمازش را کامل کرد و بعد از سلام دادن دو سجده ی سهو انجام داد؛ و این عمل را به رسول الله صلی الله علیه وسلم نسبت داد. صحیح ترین دیدگاه این است که سجده ی سهو قبل از سلام می باشد؛ و دلیل آن حدیث عبدالله بن مالک بن بحینة می باشد که متفق علیه است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية