الجبار
الجَبْرُ في اللغة عكسُ الكسرِ، وهو التسويةُ، والإجبار القهر،...
از هانیء غلام آزاد شده ی عثمان روایت است که می گوید: چون عثمان بر قبری می ایستاد چنان گریه می کرد که ریشش خیس می شد؛ به وی گفته شد: در مورد بهشت و جهنم سخن می گویی و گریه نمی کنی اما در این مورد چنین گریه می کنی؟ وی گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّ القَبْرَ أَوَّلُ مَنْزِلٍ مِنْ مَنَازِلِ الآخِرَةِ، فَإِنْ نَجَا مِنْهُ فَمَا بَعْدَهُ أَيْسَرُ مِنْهُ، وَإِنْ لَمْ يَنْجُ مِنْهُ فَمَا بَعْدَهُ أَشَدُّ مِنْهُ»: «قبر اولین منزل از منازل آخرت می باشد، اگر کسی از آن نجات یابد، نجات یافتن از منزل بعدی آسان تر است و هرکس از آن نجات نیابد، نجات یافتنش از منزل بعدی دشوارتر است».
شرح الحديث :
هرگاه عثمان بن عفان رضی الله عنه بر قبری می ایستاد چنان گریه می کرد که ریشش خیس می شد؛ به او گفته شد: در مورد بهشت و جهنم سخن می گویی و گریه نمی کنی اما در مورد قبر چنین گریه می کنی؟ بنابراین از علت گریه اش خبر داده و می گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیده که فرمودند: قبر اولین منزل از منازل آخرت می باشد؛ اگر انسان از قبر و امتحان و شدت و عذاب آن نجات یابد، منازل بعدی آسان تر از آن خواهد بود؛ چون در صورتی که گناهی داشته باشد با عذاب قبر بخشیده می شود؛ و اگر از آن نجات پیدا نکند و از عذاب قبر رها نگردد و گناهانش با آن بخشیده نشود و به سبب گناهانش مستحق عذاب گردد، منازل بعدی سخت تر و دشوار تر از آن است؛ چون عذاب آتش شدیدتر و سخت تر می باشد.