الحليم
كلمةُ (الحليم) في اللغة صفةٌ مشبَّهة على وزن (فعيل) بمعنى (فاعل)؛...
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ إِلَى شَيْءٍ يَسْتُرُهُ مِنَ النَّاسِ، فَأَرَادَ أَحَدٌ أَنْ يَجْتَازَ بَيْنَ يَدَيْهِ، فَلْيَدْفَعْهُ، فَإِنْ أَبَى فَلْيُقَاتِلْهُ، فَإِنَّمَا هُوَ شَيْطَانٌ»: «هرگاه يكی از شما چيزی را بين خود و مردم ستره قرار داد و نماز خواند و شخصی خواست از جلويش بگذرد، او را دفع نموده و بازدارد. و اگر نپذيرفت، با وی بجنگد زيرا او شيطان است».
شرح الحديث :
هرگاه کسی وارد نماز شد و در جلوی خود ستره ای قرار داد تا مانعی میان او و مردم باشد و با عبور از جلوی نمازش، نماز وی را ناقص نکنند، در این صورت اگر کسی بخواهد از جلوی او و از فاصله ی میان او و ستره بگذرد، باید به آسان ترین روش مانع وی شود؛ و اگر به آسانی منصرف نشد، حرمت وی شکسته شده و متجاوز محسوب می شود و متوقف کردن تعدی و تجاوز وی با دست جایز می گردد تا از عبور کردن از این فاصله منصرف شود؛ چون این عملش از اعمال شیاطین است که می خواهند عبادت های مردم را فاسد نموده و نمازشان را با مشکل مواجه کنند.