البحث

عبارات مقترحة:

الحميد

(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...

الباسط

كلمة (الباسط) في اللغة اسم فاعل من البسط، وهو النشر والمدّ، وهو...

العلي

كلمة العليّ في اللغة هي صفة مشبهة من العلوّ، والصفة المشبهة تدل...

บทบัญญัติบางอย่างเกี่ยวกับมักกะฮฺ

التايلاندية - ไทย / Phasa Thai

المؤلف รอชิด บิน หุเสน อัล-อับดุลการีม ، สะอัด วารีย์
القسم مقالات
النوع نصي
اللغة التايلاندية - ไทย / Phasa Thai
المفردات التاريخ وتقويم البلدان - تاريخ مكة والمدينة والأقصى
มักกะฮฺเป็นเมืองที่อัลลอฮฺทรงกำหนดให้มันเป็นที่ต้องห้าม จะตัดต้นไม้พืชพรรณ์ที่ขึ้นเองไม่ได้ จะล่าดักสัตว์เปรียวไม่ได้ ต้องให้มันอยู่ในนั้นได้อย่างปลอดภัย จะหยิบของตกก็ไม่ได้ (ของตก)คือของที่คนเราพบเจอมันหล่นอยู่ และไม่ทราบใครเป็นเจ้าของ แต่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม อนุญาตให้ฆ่าสัตว์ที่เป็นอันตรายได้ และเรียกมันว่าสิ่งชั่วร้าย(ฟะวาสิก) เป็นบทความจากหนังสืออัด-ดุรูส อัล-เยามียะฮฺ มิน อัส-สุนัน วะ อัล-อะห์กาม อัช-ชัรอียะฮฺ ของ ดร.รอชิด อัล-อับดุลกะรีม ต้นฉบับเดิมจาก http://IslamHouse.com/78415

المرفقات

2

บทบัญญัติบางอย่างเกี่ยวกับมักกะฮฺ
บทบัญญัติบางอย่างเกี่ยวกับมักกะฮฺ